Συχνά, ένα τρίτο άτομο στη σχέση, είναι μια συμπεριφορά ναρκισσισμού από την άποψη ότι ο νάρκισσος έχει ανάγκη να εξιδανικεύει, να ζει ψεύτικες σχέσεις που δεν τις φθείρει η πραγματικότητα, και όπως είναι φυσικό με το που δε θα περάσουν το ''τεστ'' να τις γκρεμίζει.
Τι γίνεται με την μόνιμη σύντροφο; Τίποτα απολύτως, πέφτει στο περιθώριο της συναισθηματικής ψυχρότητας. Αυτό συμβαίνει επειδή σε αντίθεση με αυτές τις σχέσεις εξιδανικευμένης φαντασίωσης,, η σχέση με την σύντροφο υπακούει στις αρχές της πραγματικότητας οπότε δεν του αρκεί.Στην καλύτερη περίπτωση, η σύντροφος γίνεται εξυπηρετητική μητέρα και μονιμοποιείται ως τέτοια.
Οι αλλεπάλληλες σχέσεις που αναζητά έχουν να κάνουν με μια συνθήκη που πηγάζει από τις φαντασιώσεις του για τελειότητα. Ψάχνοντας τον τέλειο έρωτα, για λίγο γίνεται τέλειος και αυτός, οπότε το παιχνίδι γίνεται εθιστικό, γιατί ο νάρκισσος για μια τελειότητα ζει.Με άλλα λόγια, η αναζήτηση συντρόφου είναι ένα αξεσουάρ ναρκισσισμού (δεν έχει να κάνει με το πόσο λίγη ή πολύ του πέφτεις εσύ ως σύντροφος, και σίγουρα, όποια κι αν ήσουν θα το έκανε).
Η πτώση κάθε νέου εισερχόμενου έρωτα που είναι αναμενόμενη οδηγεί στην αναζήτηση του επόμενου συντρόφου, που θα ανέβει και αυτός με το ανσανσέρ ταχείας ανόδου μόνο και μόνο για να πέσει κουτρουβάλα από τις σκάλες και να γίνει θρύψαλα σε μια άχαρη αποδόμηση.
Όπως όλα τα αρρωστημένα, το παιχνίδι αφήνει πίσω του κακομοίρικους κύκλους επανάληψης, και πιστών αντιγράφων λες και η ζωή είναι προϊόν μικροβιολογικής καλλιέργειας, πολλαπλάσιο νοσηρότητας πάνω σε νοσοκομειακή, στενή πλάκα ...! Ναι, τόσο μετρημένη στην ομοιομορφία και την παραλλαγή της. Μα πώς χωράς στο ένα miligram ?
