Αυτοκαταστροφικές Συμπεριφορές: η Ενοχή ως Καύσιμο

Ένας άνθρωπος μπορεί να χαρακτηρίζεται από ''διάχυτη'' ενοχή, δηλαδή μία σχεδόν καθολική αίσθηση που αν είχε φωνή θα έλεγε :''κάτι δεν πάει καλά με μένα και φταίω πάντα '' . Συνήθως αυτό έχει να κάνει με ''θανατηφόρες'' δόσεις επίκρισης και αποδοκιμασίας που δέχτηκε από σημαντικούς ανθρώπους όταν ήταν μικρός (ή με προβληματικά οιδιπόδεια ...αλλά μην μπούμε σε τέτοια βάθη τώρα).

Ένας άνθρωπος με διάχυτη, γενικευμένη ενοχή λοιπόν, συχνά βρίσκει τρομερή ανακούφιση όταν κάνει ανεπιθύμητες συμπεριφορές, συμπεριφορές που σαμποτάρουν την λειτουργικότητά του.Αυτό συμβαίνει επειδή πράττοντας έτσι, η διάχυτη ενοχή, ως ενέργεια, βρίσκει ένα συγκεκριμένο κανάλι να διοχετευτεί και δεν είναι πια κάτι αόριστο που πλανάται βασανιστικά στον αέρα.

Παράλληλα, όταν δούμε την ενοχή να προϋπάρχει, ας πούμε σαν καύσιμο που υποκινεί τις μη παραγωγικές συμπεριφορές, και όχι ως αποτέλεσμα αυτών των συμπεριφορών, καταλαβαίνουμε σε βάθος τον λόγο που πολύ έξυπνοι άνθρωποι επαναλαμβάνουν κύκλους με συμπεριφορές που δεν τους βοηθούν καθόλου. Αναζητώντας να κάνουν κάτι που τους παγιδεύει συνεχώς έχουν ''ζωντανούς'' λόγους να αισθάνονται άσχημα.